Status mieszkania spółdzielczo-własnościowego, choć często mylony z innymi formami własności, stanowi ważny element polskiego rynku nieruchomości. W Polsce wiele osób korzysta z tego rodzaju mieszkań, dlatego warto dowiedzieć się, czym jest spółdzielcza własność i jakie są jej cechy charakterystyczne.
Spółdzielcza własność – co to jest?
Spółdzielcza własność mieszkań jest jedną z form prawnych, w których obywatel może posiadać nieruchomość mieszkaniową w Polsce. W praktyce oznacza to, że osoba będąca członkiem spółdzielni mieszkaniowej posiada prawo do używania i rozporządzania swoim lokalem mieszkalnym.
Wspomniana spółdzielnia mieszkaniowa to organizacja społeczno-gospodarcza, której głównym celem jest zapewnienie swoim członkom odpowiednich warunków mieszkaniowych. Działa na zasadach demokracji i samorządu, a jej działalność oparta jest na wykorzystaniu składek wpłacanych przez członków oraz różnych źródeł finansowania, takich jak np. kredyty bankowe czy dotacje budżetowe.
Mieszkanie spółdzielczo-własnościowe a własnościowe – różnice
Choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że pojęcia mieszkania spółdzielczo-własnościowego oraz własnościowego są tożsame, istnieje kilka istotnych różnic między nimi.
Przede wszystkim, w przypadku mieszkania spółdzielczo-własnościowego właścicielem nieruchomości jest spółdzielnia mieszkaniowa, a nie osoba fizyczna. Posiadacz lokalu ma prawo do korzystania z niego na zasadach określonych w statucie spółdzielni oraz umowie zawartej z nią. Nie ma on jednak pełnej swobody w zakresie zbywania ani obciążania swojej nieruchomości – na przykład przy sprzedaży czy wynajmie mieszkania musi uzyskać aprobatę zarządu spółdzielni.
W przypadku mieszkania własnościowego nieruchomość jest własnością osoby fizycznej lub prawnej i nie podlega żadnym ograniczeniom ze strony organizacji zbiorowej. Właściciel mieszkania może dowolnie rozporządzać swoją nieruchomością, na przykład sprzedając ją, wynajmując lub przekazując w spadku.
